እስከ መቼ ማስተማር እችላለሁ? ትምህርት ቤቴ ኮቪድ-19ን ከቁም ነገር አይመለከተውም።

እኔ የማስተምርበት የትምህርት ቤት ዲስትሪክት በአሪዞና ውስጥ ካሉት ሶስት ትላልቅ ቦታዎች አንዱ ነው፣ ነገር ግን ተማሪዎቻችንን፣ መምህራንን እና ሰራተኞቻችንን ከኮቪድ-19 ለመጠበቅ ምንም አስፈላጊ እርምጃ አልተወሰደም።
ልክ ከሶስት ሳምንታት በፊት፣ በትምህርት ቤታችን በቫይረሱ ​​የተያዙ ተማሪዎች እና ሰራተኞች ብዛት (ከ65 በላይ በነሀሴ 10) በዜና ውስጥ ትልቅ ቦታ ነበረን ነገርግን የተለወጠ ነገር የለም።
አርብ እለት፣ ከኛ ከፍተኛ ስራ አስኪያጆች አንዱ ጭምብል ሳይለብስ በኮሪደሩ ውስጥ ሲራመዱ አይቻለሁ። ዛሬ በዋናው ኮሪዶራችን ውስጥ ሁለተኛ ከፍተኛ ስራ አስኪያጅን አይቻለሁ። በየቀኑ ከ4,100 በላይ ተማሪዎች ጭንብል ሳይለብሱ ወደዚያ ይሄዳሉ።
ይህ ከኔ ግንዛቤ በላይ ነው። አስተዳዳሪዎች አርአያ መሆን ካልቻሉ፣ ተማሪዎች ጤናማ ባህሪያትን እንዴት መማር ይችላሉ?
በተጨማሪም አንድ ካንቲን 800 ተማሪዎችን ማስተናገድ እንደሚችል አስብ። በአሁኑ ወቅት በእያንዳንዱ ሶስት የምሳ ሰዓታችን ከ1,000 በላይ ተማሪዎች አሉ። ሁሉም እየበሉ፣ እያወሩ፣ እያስሉ እና እያስነጥሱ ነው፣ እና ጭምብል አይለብሱም።
መምህራኑ በእረፍት ጊዜ እያንዳንዱን ጠረጴዛ ለማጽዳት ጊዜ አልነበራቸውም, ምንም እንኳን የጽዳት ፎጣዎች እና ፀረ-ተባይ መድሃኒቶች ብናቀርብም, ለሱር ከፍያለው.
ተማሪዎች ማስክ ማግኘት ቀላል ወይም ቀላል አይደለም፣ ስለዚህ ልጆቻችን የራሳቸውን ቁሳቁስ ከሚያቀርቡ አሰልጣኞች ጭምብል ያገኛሉ።
የትምህርት ቤታችን ወረዳ በየስድስት ወሩ ገንዘብ ወደ HSA (የጤና ቁጠባ አካውንት) ስለሚያስገባ እድለኛ ነኝ ምክንያቱም ይህንን ገንዘብ ለእኔ እና ለተማሪዎቼ የገዛሁትን ማስክ መልሼ ነው። ለተማሪዎቼ ከቀጭን የጨርቅ ጭምብሎች ይልቅ የKN95 ማስክዎችን መስጠት ጀመርኩ ምክንያቱም ለጤንነታቸው እና ለጤንነቴ በጣም ዋጋ ስለምሰጥ ነው።
ይህ በአሪዞና የሕዝብ ትምህርት ቤቶች የማስተማር 24ኛ ዓመቴ ነው፣ እና በት/ቤቴ እና በትምህርት ቤት ዲስትሪክት 21 ዓመት የማስተማር ነው። የማደርገውን እወዳለሁ። ተማሪዎቼ ልክ እንደ ልጆቼ ናቸው። ስለእነሱ እጨነቃለሁ እና እነሱ በእውነቱ ተመሳሳይ እንደሆኑ እቆጥባቸዋለሁ።
ለተወሰኑ ተጨማሪ ዓመታት ለማስተማር ባቀድም ሕይወቴ ከተማሪዎቹ የትምህርት ፍላጎት የበለጠ ዋጋ ያለው መሆኑን ማሰብ አለብኝ።
ተማሪዎቼን መተው አልፈልግም, ወይም የምወደውን ሙያ መተው አልፈልግም. ሆኖም፣ እኔ እራሴን ለመጠበቅ በዚህ ሰኔ መጀመሪያ ላይ ጡረታ መውጣት እንደምፈልግ ማሰብ አለብኝ - ወይም በመጪው ዲሴምበር ውስጥ፣ የትምህርት ቤቴ ዲስትሪክት አስተማሪዎቹን፣ ሰራተኞቹን እና ተማሪዎቹን ለመጠበቅ ከባድ እርምጃዎችን ካልወሰደ።
ማንም አስተማሪ ወይም የትምህርት ቤት ሰራተኛ እንዲህ አይነት ውሳኔ ማድረግ የለበትም። ይህ የእኛ አስተዳዳሪ እና የእኔ ወረዳ ሰራተኞቻችንን እና መምህራንን የሚያስቀምጡበት ነው።
ስቲቭ ሙንሴክ ከ1998 ዓ.ም ጀምሮ የሁለተኛ ደረጃ እንግሊዝኛ እና የፈጠራ ፅሁፍን በአሪዞና የህዝብ ትምህርት ቤቶች ሲያስተምር ቆይቷል፣ እና ከ2001 ጀምሮ በቻንደር አውራጃ በሃሚልተን ሁለተኛ ደረጃ ትምህርት ቤት ቆይቷል። በ emunczek@gmail.com ያግኙት።